Abidżan, Wybrzeże Kości Słoniowej
Wystąpienie z okazji zakończenia seminarium
i otwarcia Kongresu Pielgrzymów św. Michała, niedziela
4 września 2011 r.
Wasze Ekscelencje
Wielebni Ojcowie
Pani Thérese Tardif, dyrektor generalna Domu św.
Michała, panie Marcelu Lefebvre, dyrektorze Pielgrzymów
św. Michała, pani Lucie Parenteau, sekretarz generalna
Domu św. Michała
Drodzy przyjaciele Pielgrzymi
Z wielką przyjemnością zwracam się do was w momencie,
w którym tydzień nauki zainicjowany przez Instytut
Louisa Evena kończy się, ustępując miejsca Kongresowi
Pielgrzymów św. Michała. Chciałbym razem z wami
spojrzeć retrospektywnie na to, czym był ten tydzień nauki,
aby podkreślić wartość, jaką stanowi dla nas, chrześcijan,
a zwłaszcza wskazać miejsce i rolę naszych krajów
i społeczeństw obecnej doby. Słowa które usłyszycie,
są krzykiem serca. Z góry przepraszam tych, którzy odczują
je zbyt mocno.
1. Spojrzenie retrospektywne na miniony tydzień
nauki
Przeglądając lekturę zajęć mienionego tygodnia,
chciałbym dokonać terminologicznej i semantycznej
analizy użytych zwrotów. Jeśli powiem PSD, PVD, PE
te terminy nie będą miały znaczenia dla wielu osób. Ale
zrozumieją je wszyscy gdy powiem: kraj zacofany gospodarczo
(PSD – pays sous-développé/economic underdevelopment),
czy kraj rozwijający się (PVD – pays
en voie de développement/developing country), czy rynki
wschodzące (PE – pays émergeant/emerging markets).
Te terminy różnią się jakościowo, ponieważ kraj zacofany
gospodarczo, to nie to samo, co kraj rozwijający się, czy
kraj wychodzący z biedy. Tak oto nasze kraje afrykańskie
są kwalifikowane przez tych, którzy przywłaszczyli sobie
prawo do oceniania naszych krajów. Ale niezależnie od
używanej terminologii, posiada ona też stopniowanie pozytywne,
co daje nadzieję na lepszą przyszłość. Ale na
jak długo? Oceńcie to sami.
Od pewnego czasu jest moda na nowy twór terminologiczny
PPTE – biedny kraj bardzo zadłużony (PPTE
– pays pauvres tres endettés/Heavily Indebted Poor Countries),
neologizm uwłaczający zarówno w fonetyce jak
i semantyce. PPTE to nie tylko kraje biedne, nie tylko
zadłużone, bo nie dość że biedne, są na swoje nieszczęście
zadłużone. Ażeby skorzystać z możliwości zredukowania
długów, muszą spełnić okrutne i nieludzkie wymagania
inwestorów.
Innymi słowy, musimy się upokorzyć. Czy my musimy
być nieludzko traktowani? Skądinąd ten dług został
już spłacony w formie procentów złożonych, a my wciąż
nie przestajemy go spłacać. Jeśli Duch Św. nam nie pomoże,
sami się tych długów nie pozbędziemy. Ale nie
można popadać w rozpacz. I tu jest miara wartości tego
tygodnia nauki, która mówi nam: nie rozpaczajcie, nie ma
czasu na pesymizm. Czy nie słyszycie śpiewu nadziei?
To Białe Berety nucą tę nadzieję, że najlepsze jest przed
nami.
2. Przyszłość będzie taka, o jakiej zadecydujemy
Sobór Watykański II postuluje, że świeccy powinni
brać czynny udział w budowaniu Kościoła, gdyż księża
nie mogą sprostać mnożącym się wołaniom o pomoc.
Drodzy Pielgrzymi św. Michała! Podobnie jak Chrystus
powołał swoich apostołów, tak powołał was, wyznaczając
wam misję: „Pójdźcie za mną, a uczynię was rybakami
ludzi”. Nie pozwólcie, żeby trud, jaki wiąże się z
przyjściem z pomocą naszemu bratu w potrzebie, nie stał
się waszym alibi do nieudzielenia mu pomocy. Jeśli czujecie
się słabi, Bóg doda wam sił.
Zauważyliście, że brak pokory, brak akceptacji różnic,
egoizm, pycha są powodem niechęci, nienawiści i
konfliktów sprytnie podtrzymywanych przez pieniądze,
których nam brak do budowy naszych krajów, a które płyną
rzeką, gdy chodzi o wojnę. Pewnego dnia pozbędziemy
się tego systemu, bo niezależnie jak długa jest noc,
zawsze kończy się porankiem.
Jego Ekscelencja Basile Mvé Engone
Arcybiskup Libreville, Gabon, Afryka
Przewodniczący Caritas
Przemówienie wygłoszone podczas Kongresu
Pielgrzymów św. Michała
Gabon jest zaszczycony możliwością wzięcia udziału
w debatach na temat walki z ubóstwem. Ten kraj bogaty
w tropikalne lasy i niezliczone minerały jest eksploatowany,
jak większość krajów Afryki, przez korporacje międzynarodowe.
Przyjechaliśmy tu, aby zdobyć wiedzę o Kredycie
Społecznym i sposobie jego zastosowania w praktyce.
Co więc zrobimy po powrocie do Gabonu? Przeprowadzimy
kampanię uwrażliwienia ludzi na istniejący problem
– będziemy głosić, to czego nauczyliśmy się podczas
pobytu w Rougemont. Rozważymy ten problem
wraz z profesorami w dziedzinie finansów, ekonomistami
z uniwersytetu, którzy są naszymi przyjaciółmi i braćmi.
Będziemy z wami w kontakcie. W przypadku trudności,
będziemy was pytać o radę...
Jego Ekscelencja Philippe Ouédraogo
Arcybiskup Ouagadougou w Burkina Faso
Wasze Ekscelencje, Arcybiskupi i Biskupi
Drodzy Bracia w Kapłaństwie
Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie
Łaska i pokój naszego Pana Jezusa Chrystusa niech
będzie zawsze z wami!
Według świętej Teresy od Dzieciątka Jezus: „Wszystko
jest łaską” oraz „Sam Bóg wystarczy”. Sprawmy więc,
aby ta celebracja Eucharystii była dziękczynieniem i
hymnem pochwalnym dla Boga, Źródła i Sprawcy wszelkiego
dobra.
To za Jego przyzwoleniem przyjechaliśmy do Instytutu
Louisa Evena dla Sprawiedliwości Społecznej na tygodniowe
wykłady z ekonomii demokratycznej w świetle
nauki społecznej Kościoła.
Drodzy Bracia i Siostry. Myślą przewodnią dzisiejszej
Ewangelii jest cierpienie, które musi poznać każdy uczeń
Chrystusa.
W czytaniu pierwszym, prorok Jeremiasz cierpi dla
Pana. Gorzko stwierdza, że słowa Pana sprawiają, iż ludzie
go krzywdzą i z niego szydzą. Jest bliski załamania
i myśli nawet o opuszczeniu „swego Boga”, który mu jest
tak bliski.
W tej perspektywie wiele osób nie odróżnia dobra od
zła, prawdy od kłamstwa. W imię prawdy można usprawiedliwić
brak tolerancji i okrucieństwo. Przykłady są
liczne.
W świecie relatywizmu rozkwita pogaństwo: „nowa
religia”, „religia społeczeństwa laickiego”, czy „wielka bitwa
wypowiedziana chrześcijaństwu przez laików”, jak to
określił były prezydent włoskiego Senatu. Zdejmują krzyże
w budynkach publicznych, wywierają presję na Kościół
katolicki do zmiany stanowiska w sprawach homoseksualizmu,
aborcji, eutanazji, antykoncepcji, ordynacji
kobiet, czy chcą zniszczyć chrześcijańskie wartości moralne.
Ta tyrania skierowana przeciwko wolności zarówno
indywidualnej jak i zbiorowej jest źródłem cierpienia.
Należy energicznie sprzeciwiać się temu niebezpieczeństwu,
które zagraża całej ludzkości. Trzeba wałczyć o
prawdę. Nikt nie jest zmuszany do bycia chrześcijaninem,
ale nie wolno też nikogo zmuszać
do praktykowania „nowej religii”.
Kościół Katolicki jest zdolny ożywić i krzewić
nowy porządek społeczny, ekonomiczny i
polityczny oparty na godności i wolności każdego
człowieka, i zapewnić pokój i sprawiedliwość.
Na tych samych wartościach oparta jest
doktryna Kredytu Społecznego.
W konkluzji przytoczę słowa św. Augustyna:
„Historia świata jest walką dwóch miłości:
. miłości własnej, aż do zniszczenia świata,
. miłości do bliźniego, aż do zaparcia się
samego siebie”.
I taki był wybór Jezusa: cierpienie… męka… ofiara
ze swego życia. Taki też powinien być nasz wybór
– naśladowanie Jezusa. I z Jego błogosławieństwem
staniemy się twórcami nowej ludzkości. Amen.
Jego Ekscelencja Philibert Tembo Mamaba
Biskup Budjala, Demokratyczna Republika
Kongo
W tę 23. niedzielę okresu zwykłego mam zaszczyt
celebrować Mszę św. Eucharystia jest najważniejszym
momentem tego Kongresu.
W dzisiejszej Ewangelii słuchaliśmy słów Jezusa,
który głosił nam dobrą nowinę: „Jeśli dwoje lub troje zbiorą
się w Moim imieniu, jestem z wami”.
Żywa obecność Chrystusa nie zależy więc od nas,
ani od naszej wartości czy liczby obecnych mężczyzn i
kobiet, ani od naszej rasy czy kultury, ani od języka którym
mówimy, ani od żadnych innych kryteriów oceny
człowieka. Esencją jest wiara w Jezusa Chrystusa.
Sobór Watykański II uczy nas, że podczas Mszy św.
Chrystus jest obecny w konsekrowanej Hostii, a także
w Słowie Bożym. Chrystus jest wśród nas przez obecność
wyświęconego Kapłana, a także w zgromadzeniu
wiernych biorących udział w Eucharystii. Oto bogactwo
Eucharystii.
Dodajmy od siebie, że Chrystus jest z nami, gdy pozyskamy
brata lub siostrę dla dobrej sprawy. Jako chrześcijanie
jesteśmy odpowiedzialni za naszych braci i siostry,
zwłaszcza za tych, którzy błądzą, żyją w grzechu
lichwy, wyzysku, za tych, którzy tworzą pieniądze w formie
długu, za tych, którzy są dyktatorami systemu ekonomiczno-
finansowego.
Dzisiejsza Ewangelia wskazała nam tych, za których
jesteśmy odpowiedzialni. O nich też dawali świadectwo
biskupi, księża i Pielgrzymi św. Michała podczas trwania
Kongresu.
Prośmy Matkę Bożą o pośrednictwo w naszej walce
z ubóstwem. Błagajmy Ją, aby nawróciła serca bankierów,
lichwiarzy, ateistów i wszystkich tych braci i sióstr,
którzy żyją w błędzie i grzechu. Tylko Bóg może zmienić
ich serca. A my musimy prosić Boga o łaskę dla nich.
Błagajmy Pana, aby kapłanów Kościoła, którymi my
jesteśmy i Pielgrzymów św. Michała, którymi wy jesteście,
wraz z całą rodziną tu zgromadzoną, uczynił narzędziem
Swojej łaski o lepsze jutro.
Jego Ekscelencja Jean Zerbo
Arcybiskup Bamako, Mali
Przewodniczący Komisji Episkopalnej
Sprawiedliwości i Prawa.
Przewodniczący Caritas
...Jako rezolucję podejmuję walkę z
ignorancją. Zdaję sobie sprawę, że
wiele błędów, które my, księża, popełniamy,
a dotyczy to też polityków, jest
spowodowanych naszą ignorancją.
Św. Paweł powiedział: „Korzeniem wszelkiego zła
jest miłość do pieniędzy”. A Jezus pyta: „Co da człowiekowi
zdobycie wszechświata, jeśli straci swoją duszę?”.
Więc moją personalną rezolucją jest walka z ignorancją
wśród naszych braci, to, co właśnie robimy teraz.
Jego Ekscelencja Jean Pierre Kutwa
Arcybiskup Abidżanu, Wybrzeże Kości Słoniowej
Dziękuję za zaproszenie pani Thérese Tardif, panu Marcelowi
Lefebvre i wszystkim Pielgrzymom św. Michała.
Dziękuję wam za pomoc. Wiecie, że Kościół Afryki jest
Kościołem żebraczym. Czeka, jak pisklęta w gniazdku, z
otwartymi dzióbkami, aż matka im przyniesie pożywienie.
Teraz my sami zaczniemy szukać pożywienia.
Po powrocie do kraju utworzymy
z grupą katolików BANK.
Finanse to bardzo niebezpieczny
teren. Choć na planie materialnym
jesteście słabi, nie przeraża was, że
walczycie z silnymi. Ale walka jest nierówna
także na planie duchowym. Tu
macie dużą przewagę, bo oni są demonami,
szatanem, mamoną. Walczycie z
Goliatem! Ale Bóg jest po waszej stronie
i Goliat będzie pokonany. Jeśli Bóg jest
z wami, kto może was zwyciężyć? Nikt.
Życzę wam, Pielgrzymi św. Michała, pomyślnych
wiatrów.
Jego Ekscelencja Pierre-Célestin Tshitoko Mamba
Biskup Luebo, Demokratyczna Republika Kongo
Członek Komisji Episkopalnej ds. Apostolstwa
Świeckich
Dziękuję za zaproszenie do Rougemont. Dziękuję za
zorganizowanie tego tygodniowego kursu Kredytu Społecznego.
Chociaż czytuję wasze czasopismo „MICHAEL” i
czytałem opowiadanie „Wyspa rozbitków”, wciąż nie rozumiałem
dlaczego, kiedy bankier pożyczył rozbitkom
pieniądze i żądał ich zwrotu wraz z odsetkami, ci zbuntowali
się. Czyż nie jest to normalne, że pożyczamy pieniądze
na procent?
U was zrozumiałem dlaczego rozbitkowie zbuntowali
się, i nie bez racji. Dzięki wam zrozumiałem istotę problemu.
Teoria, którą propagujecie, to pomoc człowiekowi,
aby stał się tym, kim w zamyśle Boga powinien być:
obrazem Boga. My, w Kongo, szukamy sposobu, aby wyciągnąć
naszych ludzi z nędzy.
Utworzyliśmy specjalną komisję do kontrolowania
kontraktów zawieranych między naszym rządem a międzynarodowymi
spółkami eksploatującymi nasze minerały.
Okazje się, że z transakcji 80% dochodów otrzymują
międzynarodowe korporacje, Kongo dostaje 18%. Żądaliśmy
zmiany kontraktu. Powiedziano: „Nie! Nie będzie
żadnych zmian”.
Kredyt Społeczny nauczył nas, jak rozwiązać ten problem.
Kredyt Społeczny to sposób na humanizację naszej
planety. To nie będzie łatwe, gdyż mamy niejednakowe
kryteria wartości. I ci o innych poglądach są silniejsi
od nas. To jest walka ze smokiem. Więc powtarzam słowa
Jana Pawła II: „Nie lękajcie się”. Nie lękajcie się, bo
Chrystus jest z wami.
Jego Ekscelencja Louis Portela Mbuyu
Biskup Kinkala, Kongo
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Konga
i ACERAC (Stowarzyszenie Episkopalne Regionu Afryki Centralnej)
Kongo, to kraj bogaty w minerały i ropę naftową, których
eksploatacja jest okryta tajemnicą. Z pomocą Komisji
Sprawiedliwości i Pokoju walczymy o jej ujawnienie.
Wiemy już, że dzisiejszy świat jest rządzony przez międzynarodową
finansjerę, której celem jest zdominowanie
świata i zniewolenie ludzi.
Gratuluję wam, że zdecydowaliście się prowadzić tę
walkę, bo to nie dotyczy izolowanej grupy ludzi, ale całej
ludzkości.
Czytałem rewelacyjne relacje Johna Perkinsa, który
został wysłany do Indonezji, aby zorientować się, w
jaki sposób finansiści Stanów Zjednoczonych mogą w
tym kraju inwestować. Perkins został poinformowany, że
oczywiście będzie zbudowana infrastruktura, kraj zostanie
zelektryfikowany, czym zadłuży się po uszy pozostając
na łasce wybranej grupy ludzi. I o to właściwie chodzi.
Dziękujemy więc Bogu za Louisa Evena, Panią Gilberte
Côté-Mercier, pana Gerarda Mercier, za wszystkich
założycieli waszego ośrodka i dziękuję wam wszystkim
za zaangażowanie się w sprawę sprawiedliwości.
Z radością wysłuchałem, że np. w Stanach Zjednoczonych
i Polsce są uniwersytety, które oferują kursy
Kredytu Społecznego. To bardzo ważne. Wiedzę tę należy
propagować wśród całego społeczeństwa, aby poznało
zło obecnego systemu ekonomicznego. To jest zgubny
system, który trzeba zwalczać. Niech nastanie światłość!
opr. redakcyjne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz