Dzieci Nowego Czasu

Dzieci Nowego Czasu są inne – są one kimś szczególnym. Ich rodzice są – jakby tu powiedzieć - terminującymi aniołami albo aniołami w procesie kształcenia, którzy poprzez swoje ziemskie dzieci uczą się odpowiedzialności. Dzieci te wzmacniają, a nawet zwielokrotniają to, co wysyłają ich rodzice. Otwierają one nowe-stare wzorce energetyczne i subtelne częstotliwości.

Jeanne Ruland, matka trojga dzieci, uzdrowicielka, autorka książek dobrze znana w Polsce, mówi o pięciu grupach dzieci Nowego Czasu. Są to: dzieci indygo, dzieci kryształowe, gwiezdne dzieci, dzieci tęczowe i dzieci-delfiny.


● Dzieci indygo – przywódcy Nowego Czasu

W ich aurze dominuje kolor niebieski indygo i krystalicznie biały. Dzieci te mają też inna znaki szczególne: bezwzględnie odrzucają autorytety i domagają się równoznacznego traktowania. Są bardzo pewne siebie, chodzą własnymi ścieżkami.
Potrzebują niewiele snu, szybko się nudzą, ponieważ istotę rzeczy ogarniają nad wyraz szybko. Czasami przewyższają nawet aktualny stopień rozwoju. Są aktywnymi telepatami, bez trudu odbierają i wysyłają informacje.
W szkole czują się tłumione, nie wahają się korygować nawet nauczycieli, doprowadzając ich do złości.
Dzieci indygo wzmacniają energię przestrzeni. To sprawia, że czujemy się zestresowani w obecności tych małych, nieokiełznanych osobowości, których wszędzie pełno.
Kiedy jednak otworzymy się na dzieci indygo, możemy doświadczyć cudu życia we własnej przestrzeni.

Jak motywować dzieci indygo?

Należy zarezerwować sobie trochę czasu. Dla tych dzieci ważne jest ustalenie klarownych zasad, jasnych struktur i zdrowych granic, np. telewizja maksymalnie 2 godziny tygodniowo.

Rodzice mogą i powinni rozpoznać osobowość dziecka, zadając mu pytania ujmujące jego wewnętrzną mądrość. Należy słuchać uważnie, co mówi dziecko, a potem koncentrować się na dobrym, lojalnym, odpowiedzialnym pierwiastku w jego wnętrzu, a nie na jego lękach i obawach. Ważne jest, aby wzmacniać samozaufanie dziecka, pozwolić mu podjąć samodzielną decyzję, dokonać wyboru. Należy też wyznaczyć mu miejsce w domu, w którym może być sobą, tzn. takie, jakie jest i gdzie będzie mile widziane.
Rodzice powinni wspólnie ze swoim indygo-dzieckiem znaleźć nowe drogi i tymi drogami razem kroczyć. To jest ich kluczowe zadanie na obecne czasy.


● Dzieci kryształowe – nosiciele pokoju

Wokół tych dzieci wyczuwa się nieopisany spokój. Energetycznie są one bardzo ciche, pasywne. Śpią długo, kochają Naturę. Jeśli coś robią, robią to z dużą cierpliwością i zawsze przyjmują tę samą postawę.
Okazują innym wiele współczucia, przebaczają szybko. Są emaptyczne i wyjątkowo sensytywne, nawet jeśli na początku tego się nie zauważa.
Świat odkrywają na swój własny sposób. Podczas pływania, wspinaczki czy ćwiczeń mają zadziwiająco wyrównaną sylwetkę.
Niezwykle szybko rozszyfrowują łamigłówki, techniczne zagadki czy sposób funkcjonowania jakiejś rzeczy. Są twórcze i uzdolnione artystycznie. Ponieważ z reguly są bardzo nieśmiałe, cieszą się, gdy zostaną zauważone, zagadnięte i docenione.
Dzieci kryształowe rejestrują wszystko – gromadzą informacje niczym kryształ. Są wspaniałymi słuchaczami, rozumieją nawet bez wypowiadania słów na wewnętrznej płaszczyźnie. Reagują najczęściej od środka, a potem odzwierciedlają faktyczny stan w rodzinie lub partnerstwie.
Są one bardzo lubiane, mimo iż nawiązują mało kontaktów. W szkole są raczej ciche, ale z wielkim zainteresowaniem śledzą to, co się dzieje.

Jak motywować dzieci kryształowe?

Ważne, aby poświęcać im czas i bawić się z nimi. Lubią przebywać z ludźmi spokojnymi. Kiedy zada im się konkretne pytanie, bardzo często dają zaskakującą odpowiedź.

Dzieci kryształowe są powiązane z aniołami i przewodnikami duchowymi, niosą w sobie głęboką mądrość. Ich zadaniem jest przynieść pokój i zakotwiczyć go na Ziemi. Czynią to zawsze, niezależnie co robią i gdzie się znajdują.


● Gwiezdne dzieci - odkrywcy i wynalazcy

Gwiezdne dzieci są duszami, które przychodzą do nas z odległej przyszłości i z odległych systemów słonecznych, by pobudzić rozwój na Ziemi. W naszym świecie inkarnują się z reguły pierwszy raz, dlatego niemal wszystko je interesuje. Czasami nie czują się tutaj jak w domu. Wszystko wydaje im się zbyt gęste, ciężkie, staromodne, zesztywniałe. Mają wysokowibrujące pole energetyczne, przypominające czyste, krystalicznie lśniące światło. Są wyjątkowo pojętne i lotne.

Jak dotąd nikomu nie udało się przetransformować ich energii do poziomu ziemskich częstotliwości. Gwiezdne dzieci próbują zaszczepić tutaj to, co przyniosły z odległych światów. Na płaszczyźnie duchowej uchodzą za stare mądre dusze i wspaniałych nauczycieli. Dlatego także na Ziemi oczekują, aby je zauważyć, traktować godnie, z powagą. Wtedy stają się bardzo przyjazne i ciepłe.

Bardzo często malują obce światy i opowiadają historie, które dorośli uznają za wybujałą wyobraźnię i fantazję. Uwielbiają wyzwania z zakresu nauki i nie rozumieją, co to znaczy stres czy trema, ponieważ należą do zupełnie innego pola. Bardzo szybko się nudzą. Dla rodziców dzieci te są prawdziwym wyzwaniem.


● Dzieci tęczowe i dzieci-kwiaty – opiekunowie prastarej wiedzy

Tęcza jest bardzo stara, a jednocześnie zawsze nowa. Kiedy po burzy pojawi się na niebie, wprawia ludzi w dobry nastrój. I takie właśnie są te dzieci. Łączą ze sobą światy, niosą prastarą wiedzę Ziemi, przynoszą nadzieję i radość, że Ziemia wciąż się odnawia.

Dzieci tęczowe i dzieci-kwiaty niosą w sobie całe spektrum barw i są mocno związane z Ziemią. Rozmawiają z kamieniami, skałami, roślinami i zwierzętami. Często widzą duchy Natury, anioły i świetliste istoty. Najchętniej bawią się na powietrzu, odrzucają wszelkie plastikowe zabawki, które błyszczą lub wysyłają migające sygnały. Lubią tańczyć w plenerze, budować coś z materiału, który znajdą w okolicy.

W szkole na świadectwie dzieci tęczowych i dzieci-kwiatów nierzadko widnieje adnotacja: wciąż zamyślone, „nieobecne”, mało aktywne na lekcji. Mimo to są one artystycznie utalentowane i kreatywne, mają wysoki potencjał twórczy i chętnie dają mu wyraz.

Dzieci, które jednoczą w sobie siłę tęczy, potrzebują zrozumienia, przebywania w Naturze i możliwości wyrażania. Są powiązane ze źródłem w swoim wnętrzu. Rodzice powinni wzmacniać ich kontakt z aniołami i siłami Natury, uwzględniając to w dniu powszednim. Codzienne rytuały jak odmawianie pacierza czy pozdrowienia anielskiego, zapalenie świecy albo dmuchanie w łapacza snów jest dla dzieci tęczowych bardzo ważne.


● Dzieci-delfiny – uzdrowiciele uczuć

Nazywane są również dziećmi światła i uczuć. Dzieci-delfiny rodzą się na Ziemi od niedawna. Można je rozpoznać po wysuniętym do przodu, wypukłym czole, jak również po tryskającej z nich radości. Zwykłe bycie tutaj sprawia im wielką przyjemność.
Ich pole energetyczne mieni się we wszystkich odcieniach niebieskiego, turkusu, krystalicznej bieli. Na poziomie duchowym są powiązane z serafinami (stwórczymi aniołami).

Dzieci te bardzo wcześnie komunikują się z biologiczną matką, którą same sobie wybiorą. W czasie ciąży można je wyczuwać wszędzie wokół. Nie sposób przeoczyć harmonijnych, klarownych impulsów, które wysyłają przyszłej matce. Noszenie ich w łonie sprawia nieopisaną radość kobiecie. Ciężarna matka czuje ogromną potrzebę pływania i kąpieli. Ciągnie ją nad wodę lub na wieś.
Dusze tych dzieci przyciągają ludzi, mimo iż fizycznie nie ma ich jeszcze na świecie. Wokół wytwarza się zawsze przyjazna, lekka atmosfera, robi się jasno.

Dzieci-delfiny wnoszą wiele światła i miłości do rodziny. Ich żeńska i męska strona jest bardzo wyważona. Mogą płynąć z nurtem, dać się całkowicie pochłonąć zabawie, jak również potrafią być niezwykle wojownicze i uparcie forsować to, co aktualnie mają w głowie.
Dzieci-delfiny uwielbiają dźwięki, harmonijne tony, muzykę, ruch, taniec. Śpią mało, są wyjątkowo czujne, szybkie, obecne w teraźniejszości. Zadają niecodzienne pytania i byłoby dobrze, by je ośmielić i wydobyć odpowiedzi z ich wnętrza.

Źródło: http://maya.net.pl/